پدر شهیدان بختیاری و مادران شهدا میری و موحد آسمانی شدند

به گزارش خبرنگار حوزه ایثار و شهادت ایرنا ، حاجیه خانم «عزت ربیعی» مادر شهیدان والامقام «حسن و محسن موحدرستگار» به دلیل بیماری قلبی در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) تهران، پس از ۳۶ سال فراق به دیدار فرزندان شهیدش شتافت.

مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر پاک این مادر گرانقدر امروز چهارشنبه نهم تیرماه از درب منزل به طرف دارالسلام کاشان و در کنار مزار فرزندان شهیدش برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شهید «حسن موحدرستگار» سال ۱۳۴۲ در شهرستان کاشان به دنیا آمد و سال ۱۳۶۴ در عملیات والفجر ۸ در فاو بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.

شهید «محسن موحدرستگار» دانش‌آموز سوم متوسطه بود و سال ۱۳۶۴ در عملیات والفجر هشت در فاو بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.

مادر معزز شهیدان «میری» آسمانی شد

 مادر معزز شهیدان «سیدکمال و سیدجمال میری» از استان سمنان به دیدار فرزندان شهیدش شتافت.

«معصومه حلوانی» مادر بزرگوار شهیدان «سیدکمال و سیدجمال میری»،  به دعوت حضرت حق لبیک گفت و راهی سفر آخرت شد. 

پیکر پاک این مادر شهیدان در وادی السلام شاهرود تشییع و به خاک سپرده شد و مراسم یادبود آن مرحومه روز پنجشنبه ۱۰ تیرماه در جوار تربت پاک آن زنده‌یاد برگزار خواهد شد.

شهید «سیدکمال میری»، متولد سال ۱۳۳۹ سال ۱۳۶۴ طی عملیات والفجر در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل شد و شهید «سیدجمال میری»، متولد سال ۱۳۴۲ سال ۱۳۶۴ طی عملیات والفجر ۸ در منطقه اروندرود به قافله شهدا پیوست.

پدر  شهیدان «بختیاری» آسمانی شد

مرحوم «حاج رشید بختیاری» پدر شهیدان «محمد و علی بختیاری» از شهدای شهرستان شهریار استان تهران به فرزندان شهیدش پیوست.

مرحوم «حاج رشید بختیاری» پدر  شهیدان «محمد و علی بختیاری» از شهدای شهرستان شهریار پس از تحمل یک دوره بیماری دعوت حق را لبیک گفت و به فرزندان شهیدش پیوست.

پیکر این پدر معظم شهید، با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و با حضور جمعی از مسئولان محلی و خانواده‌های شهدا و ایثارگران تشییع و در گلزار شهدای عباس‌آباد کرشته شهریار در جوار فرزندان شهیدش به خاک سپرده شد.

شهید «محمد بختیاری» سال ۱۳۴۴ در شهریار به دنیا آمد و سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر چهار بر اثر اصابت ترکش به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

شهید «علی بختیاری» سال ۱۳۴۷ در شهریار به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۵ در مرحله دوم کربلای ۵ شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

برچسب‌ها دفاع مقدس والدین شهدا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: دفاع مقدس والدین شهدا دفاع مقدس والدین شهدا عملیات والفجر فرزندان شهیدش بر اثر اصابت سال ۱۳۶۴

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۰۸۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ننه گلبهار دوستت داریم

فرزندانش در روز ماما گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند، کودکان حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند و یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوستت داریم.»

به گزارش خبرگزاری ایمنا از اصفهان، قابلگی سرمایه ارزشمندی در سرزمین ما بوده که امروز در حال افول و فراموشی است. قابله‌ها افراد مؤمن و توانمندی بودند که در سخت‌ترین شرایط و بدون کم‌ترین امکانات نوزاد را به دنیا می‌آوردند.

ونک روستایی بن بست با جاده‌ای صعب‌العبور و خاکی در ۳۵ کیلومتری غرب سمیرم است، سال‌ها پیش قابله روستا در تابستان و زمستان ننه شیرین و دخترش گلبهار بودند.

نیمه‌های شب، سحر، صبحدم و گاهی عصر و شبانگاه، کوبه در به صدا درآمد و ننه شیرین در یک چشم بر هم زدن عازم می‌شد. کوچه‌های تاریک و سرد و باریک و گاهی پر از برف را پیاده در تاریکی و روشنایی شب و روز می‌پیمود تا به مقصد برسد.

گاهی اواخر بهار و تابستان نیز عشایر میهمان در مزارع اطراف ننه شیرین و خاله گلبهار را برای به دنیا آمدن فرزندشان فرا می‌خواندند و ننه شیرین قصه ما، شب و نیمه شب سوار بر الاغ راهی چادر عشایر می‌شد.

مادران معنوی قصه ما آن روزها خواب و بیداری نداشتند و با توجه به زاد و ولد زیاد هر روز آماده مأموریت بودند؛ بدون چشم‌داشتی از کسی نوزادان را به دنیا می‌آوردند و مادر را تا چهل روز به حمام می‌برند. مراسم خاص روشن کردن چراغ حمام، تیغ زدن نوزادان که امروز حجامت نام دارد و سوراخ کردن گوش دختران از جمله فعالیت‌های آن‌ها بود.

گلبهار سی سنبله قابله ۸۵ ساله ونکی است که مادر معنوی حدود چهل شهید است. شغلی که از مادر و مادر از مادرشوهر، به ارث برده است. ننه شیرین و خاله گلبهار، مادر و دختری که مادران معنوی ۱۰۰ شهید شهر ونک هستند و خاله شیرین که خود مادر یک شهید نوجوان است.

امروز فرزندانش گردهم آمده بودند تا قدردان روزها و شب‌های بی‌خوابی او باشند و کودکانی که حکم نوه و نتیجه‌هایش را داشتند، یک صدا فریاد کودکانه سر می‌دادند، «ننه گلبهار دوست داریم.»

خانه خاله گلبهار آذین بسته حجله شهادت بود، شهادت فرزندی که در سن ۱۶ سالگی روز ۱۱ آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم به شهادت رسید و مادر گوشه طاقچه را به تصاویر فرزند و تنها یادگاری‌هایش مزین کرده بود.

در بین یادگاری‌های به جا مانده از شهید تفنگی چوبی است که خودش درست کرده بود و به گفته مادر در روزگار نوجوانی‌اش عراق ایران بازی می‌کرد. امروز تنها دل‌خوشی مادر قاب عکسی بود که مدام اسباب بازی روزهای کودکی فرزندش بوسه باران می‌شد.

آئین نکوداشت مادران معنوی شهدا لبخند را بر لبانش و اشک شوق را در چشمانش جاری کرده بود و از حضور مسئولان و مردم قدردان سپاسگزاری می‌کرد.

به گزارش ایمنا، فرماندار، امام جمعه، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سمیرم، امور بانوان فرمانداری، رئیس بنیاد شهید، مسئولان شبکه بهداشت و درمان، شهرداری و شورای اسلامی شهر ونک و مردم قدردان شهر ونک در این آئین شرکت و از وی تجلیل کردند.

کد خبر 750962